مبعث حضرت محمد(ص) مبارک
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۰۵۱۱۶
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران، «مبعث» حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)، روزی است که آن حضرت از سوی خدا به عنوان آخرین پیامبر الهی - برای هدایت و راهنمایی همیشگی انسانها برانگیخته شد. مطابق با نظر شیعه، بعثت پیامبر اسلام در ۲۷ رجب سال چهلم عام الفیل و در چهل سالگی ایشان واقع شد. عید مبعث از اعیاد بزرگ مسلمانان به شمار میرود
بعثت
بعثت در اصطلاح کلامی، به برانگیختن محمد بن عبدالله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) به پیامبری در سن چهل سالگی، از سوی خدا اطلاق میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عربستان در دوران بعثت، شاهد آشفتگیهای اخلاقی و اجتماعی و دینی بود، که از این عصر در منابع اسلامی به روزگار جاهلیت یاد میشود. از اینرو پیامبر از سوی خداوند برای هدایت انسانها مبعوث شد تا مردم را از جهل و گمراهی نجات دهد. پیامبر مدتی مردم را پنهانی به دین اسلام دعوت میکردند، اما با نزول نخستین آیات از پیام وحی، پیامبر رسالت خویش را به صورت آشکارا آغاز نمود. بر همین اساس، ایشان نخست سران و بزرگان قریش را به اسلام دعوت کرد. حضرت علی (علیهالسّلام) نخستین مردی بود که دعوت ایشان را قبول کرد. در مورد نخستین آیاتی که بر پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) نازل شده و نیز شریعت ایشان قبل از بعثت، در منابع تاریخی اختلافنظر وجود دارد.
- معنای لغوی بعثت
بعثت از ریشه «ب- ع- ث» به معنای ارسال و برانگیختن یا روانه کردن است. در کاربردهای گوناگون این ریشه، مفهومی مرکب از برگزیدن و فرستادن لحاظ شده که از آن به «برانگیختن» تعبیر میشود.
- معنای اصطلاحی
در اصطلاح دینی و کلام اسلامی، بعثت به برانگیختن پیامبران از سوی خدا برای هدایت مردمان اطلاق میشود.
این مفهوم برگرفته از آیات قرآن کریم است و در آیاتی مانند (وَ لَقَدْ بَعَثْنا فی کُلِّ اُمَّةٍ رَسُولاً اَنِ اعْبُدُوا اللهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ) (سوره نحل آیه ۳۶.
سوره بقره آیه ۲۱.
سوره اسراء آیه ۱۵) طرح شده است. مفهوم عام بعثت به بر انگیخته شدن هر پیامبری اطلاق میگردد؛ ولی به دلیل برتری پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و خاتمیت ایشان و نیز کاربرد بیشتر این اصطلاح در فرهنگ اسلامی، دامنه معنایی این اصطلاح محدود گشته و تنها به بعثت محمد بن عبدالله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) قرشی هاشمی اطلاق شده است.
- وضع جزیرةالعرب در آستانه بعثت
جهان در دوران بعثت، شاهد فروپاشی امپراتوریهایی مانند ساسانیان و روم شرقی و نیز آمیختگی مذاهبی بزرگ، چون مسیحیت و زرتشتیگری به خرافات بود. گرفتاری مردم به جهل و ظلم، آشوبها و فتنهها، و نیرنگ و تزویر
و وجود قوانین ظالمانه، اختلافات عمیق طبقاتی، جنگهای قبیلهای. تعصبهای ناروا. عادات و آداب غلط، رفتار ناپسند با زنان از جمله این تیرگیها بوده است. از این رو، قرآن کریم وضعیت آن دوران را با تعبیر «گمراهی آشکار» وصف مینماید. از این عصر در منابع اسلامی به روزگار جاهلیت یاد میشود.
- بدعتگزاری
انسانها از دیدگاه مذهبی متشتت و پراکنده بودند، عدهای خدا را به پدیدهها تشبیه میکردند و شماری دیگر نامهای ارزشمند و صفات پسندیده را به بتها نسبت میدادند.
اعراب و قریشیان به عنوان متولیان کعبه، در برگزاری آیینهای مذهبی بدعتهایی نهاده بودند؛ ترک وقوف در عرفات، اجبار مردم دیگر مناطق به خرید و استفاده از غذا و لباس ویژه قریش در ورود به مکه، جابهجا نمودن زمان ماههای حرام و هنگام حج از جمله این بدعتها است.
- بتپرستی
پس از عروج حضرت مسیح به آسمان، حدود ۶۰۰ سال پیامبری برای هدایت انسانها ارسال نشد.
در جزیرة العرب مردم دچار تشتت در مسائل دینی و گرایشهای گوناگون اعتقادی بودند. رایجترین آیین اعراب، بتپرستی بود و آن چنان میان اعراب هوادار داشت که به سرعت بر شمار بتها افزوده شد و تا ۳۶۰ بت در کعبه نصب و نگهداری میشدند. بتهای منات. لات. عزی و هبل ارج و قرب بیشتری نزد مشرکان داشتند.
- یهودیت
افزون بر بتپرستی، یهودیت، مسیحیت و ثنویت از جمله دینهای رایج میان اعراب عصر بعثت بودند. از لحاظ شمار پیروان، دین یهود دومین دین میان مردم جزیرة العرب بود. بیشتر یهودیان که پس از ویرانی اورشلیم به منطقه حجاز مهاجرت نموده بودند، در مناطق یمن و بخشی از حیره و غسان ساکن شدند و مردم آن مناطق را به دین خود متمایل نمودند. در یثرب نیز حضور یهودیان بنینضیر و بنیقریظه و خیبر در پیرامون مدینه، عامل ترویج برای دین آنها میان دو طایفه شهرنشین اوس و خزرج بود
و از آن پس، مرکز اصلی گرد آمدن یهودیان این مناطق که از آرامیان و عربان نویهودی بودند، شهر یثرب و مناطق شمالی آن مانند خیبر، فدک، و تیما گشت.
سرسختی و لجاجت یهودیان باعث شد که آنها درحالی که از بعثت حضرت رسول آگاهی کامل داشتند، آشکارا یا پنهانی در موقعیتهای گوناگون به رویارویی با ایشان و آیین نوپای اسلام برخیزند.
- مسیحیت
بعد از یهود، سومین آیین پر طرفدار در جزیرة العرب، مسیحیت بود که بیشتر در منطقه نجران رواج داشت. در برخی گزارشها از نصرانی شدن برخی افراد مهم قریش مانند عثمان بن حویرث.
اسد بن عبدالعزی و ورقة بن نوفل یاد شده است. مسیحیان نسبت به یهودیان، در برابر دعوت رسول خدا ملایمت بیشتر داشتند. قرآن کریم در سوره مائده، به این نکته اشاره دارد و آنها را ستایش نموده است. تفکر صابئی
تفکر صابئی نیز به عنوان یک دین در شهر حران گسترش یافته بود. صابئیان دارای باورهای متفاوت بودند. اعتقاد افراطی به دانش نجوم و ارتباط حرکات ستارگان با مقدرات زمینی و نیز اعتقاد به دختر خدا بودن ملائکه.
و پرستش جن یا یکی از اجرام آسمانی از باورهای فرقههای این دین بوده است.
- اهداف
بعثت پیامبران از جانب خداوند حکمت و اهدافی را در پی دارد و بیهوده نیست.
مهمترین اهداف بعثت انبیاء عبارتند از: از میان برداشتن ابهامهای پیش روی عقل برای شناخت درست خداوند، تبلیغ اوامر و نواهی او
(سوره بقره آیه ۱۵۱) و آگاه نمودن بندگان از راه سعادت و کمال حقیقی و مایههای مصلحت و خیر دنیا و آخرت آنها.
قرآن کریم یکی از مهمترین اهداف بعثت انبیاء را اتمام حجت بر بندگان و بستن راه عذر جهل آنها به فرمانهای الهی و راه صحیح معرفی مینماید: (رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَی اللهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُل)
تعلیم و تربیت بندگان. رفع اختلاف بندگان. قضاوت عادلانه میان آنها و آزادی انسانها از چنگ ظالمان از دیگر اهداف و حکمتهای بعثت انبیاء به شمار میرود.
امام خمینی، بعثت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) را بزرگترین حادثه تاریخ بشریت و شریفترین واقعه تاریخی انسان از ازل تا ابد میداند
و ضمن اشاره به برداشتهای مختلف از شخصیت رسول اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و روز بعثت ایشان، این حادثه بزرگ را برای تکمیل ابعاد وجودی انسان معرفی کرده است.
امام خمینی همچنین به تفصیل درباره عمق تاثیر بعثت به جنبههای معرفتی-عرفانی و رشد دانش بشری پرداخته و کشف حقیقت بعثت و عمق پیام پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) را به مراتب عمیقتر و فراتر از توان فهم انسانهای عادی برشمرده است
و به جهت اینکه حضرت محمد (ص) خاتم پیامبران است، شریعت او برتر از همه شرایع و کاملترین آنها است و خود ایشان نیز افضل از همه پیامبران الهی است و مظهر اسم جامع الله و عبودیت ایشان عبودیتی مطلق است و ایشان عبدالله حقیقی است.
به باور امام خمینی نامهنگاریهای پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) برای معرفی حقایق اسلام به تمام امپراتوریهای دنیا بوده است، امام خمینی اظهار تاسف کرده که به جز پادشاه حبشه بقیه به دعوت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) پاسخ مثبت ندادند.
به اعتقاد ایشان هدف پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) این بود که تمام ممالک دنیا را تحت کلمه توحید قرار داده، امت واحده تشکیل دهد. در بعثت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و شریعتی که آورد، شرایع پیامبران پیشین نسخ و شریعت محمدی تا ابد مستمر ماند.
- اهداف بعثت در قرآن
پس از گذشت دوران فترت در ارسال پیامبران الهی و در روزگاری که پرستش خداوند یگانه با انحرافاتی پیوند خورده بود و بتپرستی و چندگانهپرستی و جهل و ناهنجاری اخلاقی و باورهای متعارض اهل کتاب در حجاز گسترش یافته بود، رسولی از میان عرب برانگیخته شد و ندای توحید سرداد. در آیه ۲ سوره جمعه رسالت پیامبر و فلسفه و اهداف آن بازگو شده است: (هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الْاُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ اِنْ کانُووا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ.)
- رویدادهای هنگام ولادت پیامبر
بر پایه گزارش سیرهنویسان، رویدادهای شگفتی همزمان با تولد پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) رخ دادند.
قرآن کریم نیز به منع شیاطین از صعود به آسمانهای بالا برای استراق سمع، مقارن با بعثت پیامبر اشاره دارد.
بشارت تولد پیامبر و وقوع این رویداد مهم در کتابهای آسمانی وجود داشته است و اهل کتاب بر پایه بشارات و اخبار عهدین، بعثت پیامبری از نسل حضرت اسماعیل را در سرزمین حجاز انتظار میکشیدند.
- پیشگویی بعثت در کتابهای آسمانی
بر پایه آیات قرآن کریم، ویژگیهای این پیامبر در عهدین یاد شده بود. (سوره صف آیه ۶؛ [۶۳]سوره بقره آیه ۱۴۲.
سوره انعام آیه
۲۰) از این روی، آنها در ضرورت شناخت و مشاهده این پیامبر الهی مصمم بودند.
کاهنان عرب نیز از بعثت پیامبری در حجاز گزارش میدادند.
از جمله منابع حاوی این گزارشها میتوان به قصة الاحبار ابن اسحق اشاره کرد که به بازگویی پیشگوییهای اَحبار و دانشوران اهل کتاب درباره بعثت محمد امین (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) پرداخته است. برخی اهل کتاب مانند مخیرق کاهن بزرگ نیز به سبب وجود دلیلهای روشن به رسول خدا ایمان آورده بودند.
- تاریخ بعثت
در حدود ۴۰ سال پس از رخداد اصحاب فیل، پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از سوی خداوند برای هدایت انسانها مبعوث شد.
بر پایه گزارش مشهور، نخستین وحی و آغاز بعثت در ۴۰ سالگی و در نقلی دیگر، در ۴۳ سالگی پیامبر بوده است.
درباره روز بعثت نیز سخنان متفاوت یاد شده است. مشهور امامیه، ۲۷ رجب و اهل سنت ۱۷ ماه مبارک رمضان را روز مبعث میدانند. دیگر سخنان در این زمینه عبارتند از: دهم ربیع الاول. دوازدهم ربیع الاول. هجدهم رمضان و بیست و چهارم رمضان وجه مشترک همه این گزارشها آن است که هنگامی که پیامبر برای تحنّث و عبادت، مجاور غار حرا بود، نخستین وحی الهی با نزول آیاتی چند از قرآن کریم آغاز شد.
- فرشته همراه
آوردهاند که برای آسان شدن تحمل فرشته، خداوند از کودکی، فرشتهای را برای تربیت و آموزش فضیلتهای اخلاقی به ایشان قرار داد تا بسیاری از استعدادهای او را به فعلیت رساند و ایشان را برای دریافت وحی و ارتباط با جهان غیب آماده نماید. عبادتهای پیاپی در برخی ایام سال نیز به جان و روح او صفا بخشیده بود. با ترک محرمات و هوا و هوسها، راه اتصال به غیب برای او هموارتر شد و به تدریج آماده دریافت پیام الهی و ارتباط با فرشته وحی شد. در برخی روایتها گزارش شده که نخستین مرحله از این ارتباط با غیب، دیدن رویاهای صادق پیش از مبعوث شدن به پیامبری بود.
- روایات نخستین وحی
مجموع روایاتی که درباره نخستین وحی به دست آمده، از برخی صحابه گزارش شده که میان منقولات آنها اشتراک و افتراق موضوعی وجود دارد. در روایت ابن اسحق گزارش شده که عبدالله بن زبیر از عبید بن عمیر لیثی میخواهد حکایت بعثت را گزارش نماید. روایتهای دیگر رویداد بعثت از عایشه. ابن عباس و برخی که شهرت کمتری دارند، گزارش شده است. حضور آل زبیر در این رخداد تا حدودی که مربوط به ورقة بن نوفل و خدیجه است که هر دو از طایفه بنیاسد هستند و نیز تاکید بر نقش ورقه، نمایان است.
بر پایه یکی از این روایات، پیامبر پیش از سخن ورقه در صحت رسالت خویش شک داشته و تنها به واسطه سخن ورقه به مبعوث شدن خویش اطمینان یافت؛ ولی بر پایه روایتهای صحیح، وی از نخست به رسالت خویش آگاه بود.
بر پایه این روایات، هنگامی که حضرت رسول در غار حراء بود، وحی بر وی نازل شد و سپس او با سرور و شادی از کرامتی که خداوند به وی ارزانی داشته بود، به سوی خانواده خویش بازگشت، درحالی که به رسالت خویش اطمینان داشت و هیچ شکی در صحت آن چه دیده بود، نمیورزید.
از سوی دیگر، بر پایه ظاهر روایت گزارش شده از عایشه، پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از خواندن مطلبی که بر دیبایی نوشته شده بود، اظهار ناتوانی نمود؛ اما وحی عبارت است از القای کلام خداوند به قلب پیامبر که نوعی آگاهی درونی است.
مبعت پیامبر اسلام نخستین رخداد مهم در تاریخ مسلمانان بود و عمر پیشنهاد داد که مبدا تاریخ مسلمانان قرار گیرد؛ ولی این امر تحقق نیافت و با پیشنهاد علی (علیهالسّلام) هجرت رسول خدا به عنوان مبدا تاریخ مسلمانان قرار گرفت.
- نخستین آیات نازل شده
آوردهاند که پنج آیه نخست سوره علق، نخستین آیاتی بوده که بر پیامبر نازل شده است.
برخی دیگر آیات سوره مدثر یا سوره فاتحة الکتاب را نخستین آیات نازل شده بر پیامبر دانستهاند. مدتی نزول وحی بر ایشان قطع شد که به دوران فترت معروف است.
درباره مقدار این زمان اختلاف نظر وجود دارد. این مدت سه روز، ۱۲ روز، 15 روز، ۴۰ روز، دو سال و نیم، و سه سال گزارش شده است.
پس از این ایام، سوره والضحی یا سوره مدثر بر ایشان نازل گشت و دیگر بار نزول وحی از سر گرفته شد.
- آغاز دعوت و نخستین ایمان آورندگان
با نزول نخستین آیات از پیام وحی، پیامبر رسالت خویش را آغاز نمود.
- اولین زن مسلمان همسر رسول خدا، خدیجه بنت خویلد اسدی، نخستین فرد از زنان است که در پی آگاهی از بعثت، مسلمان شد. در این زمینه، اختلاف نظری میان تاریخنویسان نیست.
- اولین مرد مسلمان
درباره اشخاص دیگر اختلاف نظرهایی وجود دارد. بر پایه دیدگاه مشهور شیعیان و اهل سنت، نخستین مرد مسلمان حضرت علی (علیهالسّلام) بود که از دوران کودکی تحت سرپرستی حضرت رسول قرار داشت و در همه کارها پیرو وی بود و لحظهای به خداوند شرک نورزید.
البته بر پایه روایتهای معتبر، وی نخستین شخصی است که اسلام آورده یا نماز خوانده و یا ایمان آورده است و تعبیر «نخستین مرد» منافاتی با «نخستین مسلمان» بودن ایشان ندارد.
پس از ایشان نیز زید بن حارثه به دعوت پیامبر ایمان آورد.
- آموزش نماز
پس از نزول نخستین آیات از قرآن کریم در روز دوم بعثت، جبرئیل نزد حضرت آمد و طریقه وضو گرفتن و نماز خواندن را به وی آموخت. حضرت علی (علیهالسّلام) نیز آن را از پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) فراگرفت و نخستین نماز بر پایه آموزش جبرئیل در ظهر این روز به پای داشته شد.
- دعوت پنهانی
در پی گذشت مدتی از دعوت پنهانی، مسلمانان برای انجام فرایض خویش به درههای پیرامون مکه میرفتند. پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) نیز در خانه ارقم مخزومی که در دامنه کوه صفا قرار داشت، مردم را به اسلام دعوت میکرد که ثمره آن اسلام آوردن ۴۰ تن بود.
- دعوت آشکار
پس از سپری شدن دوران دعوت پنهانی، آیاتی بر حضرت نازل شد که بر پایه آن، رسول خدا مامور شد مردم را آشکارا به دین اسلام دعوت نماید.
بر همین اساس، ایشان نخست سران و بزرگان قریش اعم از بنیهاشم، بنیعبدالمطلب، بنیعبدالشمس و فرزندان عبدمناف را به مهمانی دعوت نمود تا موضوع رسالت را به آنها اعلام نماید و آنها را به آیین اسلام و یکتاپرستی فراخواند. در آن همایش که به رخداد یوم الدار شهرت یافت، حضرت پس از بیان رسالت و ماموریت خویش برای هدایت انسانها، از آنها خواست تا دعوت او را بپذیرند؛ ولی هیچ کس جز حضرت علی (علیهالسّلام) به دعوت او پاسخ نداد. سپس پیامبر دعوت آشکار خویش را آغاز نمود و مردم را به سوی خدا دعوت کرد و با واکنش قریش روبهرو شد.
- آیین پیامبر پیش از بعثت
درباره دین و شریعت حضرت پیش از بعثت، نظریههای گوناگون ارائه شده است:
- بدون شریعت
شماری مانند ابوالحسن بصری، قاضی ابوبکر و قاضی عیاض بر این باورند که ایشان به هیچ شریعتی پایبند نبوده است.
شماری دیگر مانند ابوالمعالی، غزالی، قاضی عبدالجبار، سید مرتضی و عبدالوهاب سبکی موضع توقف برگزیده و نظری مشخص ندادهاند.
- شریعت پیامبران قبل
برخی نیز بر این باورند که حضرت متعبد به شریعت نوح (علیهالسّلام)، ابراهیم (علیهالسّلام)، موسی (علیهالسّلام)، عیسی (علیهالسّلام) یا گروهی از پیامبران (علیهمالسّلام) و یا شریعتی درست، اما غیر مشخص بوده است.
- شریعت خود
گروهی باور دارند که پیامبر از شریعت خود بهره میجسته است.
- تایید از جانب روح القدس
نظر همانند دیگر این است که حضرت پیش از بعثت از جانب روح القدس تایید میگشته و فرشته با حضرت سخن میگفته است. ایشان تا چهل سالگی دارای مقام نبوت بود
و احکام شرعی به او وحی میشد و به همان صورت خداوند را عبادت مینمود. هنگامی که در چهل سالگی فرشته وحی را دید، به تبلیغ شریعت جدید موظف شد. روایاتی در تایید این دیدگاه وجود دارد؛ از جمله روایاتی که بیان میدارد اسرافیل حدود سه سال پیش از جبرئیل نزد پیامبر میآمده است.
حضرت علی (علیهالسّلام) نیز به وجود فرشته بزرگ الهی برای مراقبت از اعمال و رفتار حضرت از آغاز کودکی اشاره دارد.
بر پایه این شواهد، پیامبر در دوران پیش از بعثت، موحد و مومن بود و خدا را عبادت میکرد و با احکامی که از سوی خدا بر وی الهام میشد، آشنا بود و در پارهای موارد بر پایه شناخت قطعی حاصل از عقل سلیم و فطرت، رفتار مینمود.
- نحوه دریافت تعالیم و معارف قرآن
شبهه دیگر آن است که حضرت رسول تعالیم و معارف قرآن و تاریخ اقوام و ملل گذشته را از دانشمندان یهودی و مسیحی گرفت
و آنها را به گونهای که با مبانی عقلی سازگار باشد، گزارش نمود. در آیه ۱۰۳ سوره نحل
به یکی از این شبهات اشاره شده است. هنگامی که پیامبر در مروه کنار جوانی مسیحی که غلام بنیحضرم بود، مینشست تا او را به دین اسلام دعوت نماید، مشرکان به او تهمت زدند که مطالب قرآن را از وی فراگرفته است.
همچنین در آیه ۱۰۳ سوره نحل به ایرادی دیگر از سوی مشرکان اشاره شده است: هنگامی که پیامبر اسلام در صفا کنار جوانی غیر عرب مینشست و با او سخن میگفت، مشرکان گفتند که او قرآن را از وی فراگرفته است. نام این شخص را ابیفکیهه مولی بن حضرمی، یسار مولی علاء حضرمی، عداس مولی حویطب یا جبر مولی عامر که از موالی معتقد به مسیحیت بود و در مکه به خواندن کتابهای مقدس و نوشتن آن میپرداخت، ثبت کردهاند.
در گزارشی دیگر، این جوان را سلمان فارسی دانستهاند.
این سخن نمیتواند درست باشد؛ زیرا سلمان در مدینه با رسول خدا آشنا شد و اسلام آورد؛ اما سوره نحل، سورهای مکی است.
بیشتر قرآن در مکه نازل شده است. در مدینه چه بخشهایی از معارف باقی مانده بود تا سلمان آن را به پیامبر آموزش دهد؟
مضمون پاسخ قرآن کریم به این شبهه چنین است: اگر مراد شما این است که آن شخص الفاظ قرآن را به صورت املاء بر پیامبر تلقین نموده، چگونه ممکن است یک غیر عرب سخنی به فصاحت و بلاغت قرآن و یا مطالبی به گستردگی موضوعات و مباحث آن بگوید یا بنویسد؟
اگر مقصود شما این است که آن شخص غیر عرب معانی را به پیامبر آموخته و او با فصاحتی که داشته، آن معانی را در قالب جملههای فصیح و بلیغ بیان نموده و سپس آن را به افترا و دروغ به خداوند اسناد داده، باید گفت که آیات قرآن کریم در برگیرنده معارف حقی است که شکی در صحت آن وجود ندارد. پیامبر نیز مانند دیگران به آن ایمان دارد و به همین روی، خداوند وی را هدایت نموده است. کسی که خداوند او را هدایت نموده و به مضامین قرآن کریم ایمان دارد، هیچگاه سخن خود را به جای سخن خدا قرار نمیدهد و بر او افترا نمیبندد.
افزون بر این، خبرهای غیبی قرآن یا خبر دادنش از آینده و نیز آیات قرآن در مخالفت با اهل کتاب، نادرستی این ادعا را نشان میدهد.
اعمال شب و روز مبعث
شب و روز عید مبعث برای مسلمانان شرافتی ویژه دارد. تا جایی که برخی آن آن را شریفتر از تمام روزها و شبها دانسته اند. [۸]در کتاب مفاتیح الجنان برای شب و روز مبعث اعمالی ذکر شده است
اعمال شب مبعث:
• غسل
• نماز مخصوص این شب
• دعای مخصوص این شب
• زیارت امام علی علیه السلام
اعمال روز مبعث:
• غسل
• روزه
• بسیار صلوات فرستادن
• زیارت پیامبر اکرم و امام علی (علیهماالسلام)
• نماز ویژه این روز
• نمازی از امام جواد علیه السلام
• دعای ویژه این روز
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: صلی الله علیه و آله وسل م برای هدایت انسان ها پیامبر اسلام علیه الس لام نخستین آیات بعثت پیامبر جزیرة العرب پیش از بعثت اختلاف نظر رسالت خویش نخستین وحی امام خمینی اسلام دعوت سوی خدا بر پیامبر گزارش شده آیات قرآن چهل سالگی حضرت رسول قرآن کریم روز مبعث حضرت علی سوره نحل اهل کتاب رسول خدا بت پرستی نازل شده مبعوث شد روایت ها نازل شد بر پایه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۰۵۱۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همایش بین المللی اندیشههای قرآنی حضرت آیت الله خامنهای در قم برگزار می شود
به گزارش حوزه استان ها خبرگزاری تقریب، حجت الاسلام والمسلمین شاکری روز شنبه در نشست خبری همایش بین المللی اندیشههای قرآنی آیت الله خامنهای که سالن جلسات دانشگاه معارف اسلامی برگزار شد، اظهار کرد: به عنوان دانشگاه معارف اسلامی وظیفه داریم از ظرفیت اندیشمندان صاحب فکر استفاده کنیم.
وی با اشاره به اینکه متأسفانه نسبت به شخصیت رهبر انقلاب غفلت جدی داشتهایم، مطرح کرد: رهبری در تبیین دین بسیار موفق بوده و قدرت ارتباط گیری بالایی دارند.
رئیس دانشگاه معارف اسلامی با بیان اینکه این پژوهشها میتواند نگرش امام را گسترش دهد، عنوان کرد: به همین منظور نشستهای متعددی با مسئولین استانی برگزار شده است که حدود ۸۰ مقاله از این بستر دریافت شد.
وی با اشاره به اینکه تاکنون حدود ۱۴۶ مقاله پذیرش شده است، خاطرنشان کرد: در کنار ارسال مقالات شاهد ارسال چکیده مقالهها نیز بودهایم که در پایان یک جلد از آنها منتشر خواهد شد.
آقای شاکری با بیان اینکه همایش چهارشنبه ۱۲ اردیبهشتماه برگزار خواهد شد، تصریح کرد: مهمانان ویژه این همایش نیز آیت الله حسینی بوشهری رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، حجت الاسلام والمسلمین رستمی رئیس نهاد رهبری در دانشگاهها و حجت الاسلام والمسلمین محمدیان از اعضای بیت رهبری خواهند بود.
وی اضافه کرد: این همایش در سالن شهید سلیمانی دانشگاه معارف اسلامی در دو نوبت صبح و بعد از ظهر برگزار خواهد شد.
در ادامه، حجت الاسلام والمسلمین رضایی اصفهانی هم اظهار کرد: این کنگره از سال ۱۴۰۰ آغاز به کار کرده ولی از سال ۱۴۰۱ فعالیت خود را به صورت جدیتری دنبال کرده است.
وی با اشاره به اینکه هدف اصلی این کنگره ترویج قرآن و آشناسازی جامعه است، مطرح کرد: نسل جوان با جنبه سیاسی رهبر آشنا است اما جنبههای قرآنی ناشناخته مانده است که این کنگره تلاش میکند این بعد را نیز روشن کند.
دبیر همایش بین المللی اندیشههای قرآنی آیت الله خامنهای با بیان اینکه یکی از اهداف اصلی این همایش تحکیم نظام اسلامی است، عنوان کرد: این کنگره با بیش از ۱۴۷ مرکز همکار بزرگترین کنگره تاریخ ایران است.
وی با اشاره به اینکه نزدیک ۱۸۰ نفر در ارزیایی شرکت کردهاند، خاطرنشان کرد: همچنین در طول این زمان ۷۲ کارگاه مقاله نویسی، ۱۸ کرسی علمی ترویجی و نقد، ۱۶ کمیته علمی از شخصیتهای مختلف و … برگزار شده است.
وی با بیان اینکه برگزاری این کنگره یک روزه و تنها در یک شهر نیست، تصریح کرد: اجلاسهای متعددی برای این کنگره در نظر گرفته شده است.
وی از برگزاری ۱۱۶ پیش نشست، ۶۵ کارگاه آموزشی و ۱۲ کرسی مرتبط با محورهای همایش یادکرد و گفت: ۱۳ جلد از مجموعه مقالات در اجلاسها و نرم افزارهای هر اجلاس به صورت جداگانه منتشر میشود.
دبیر همایش بین المللی اندیشههای قرآنی آیت الله خامنهای اضافه کرد: پیش از برگزاری این کنگره حدود ۷۰ مقاله در ارتباط با اندیشههای قرآنی رهبر انقلاب وجود داشت که امروز این مقالهها از مرز ۲۰۰ مقاله گذشته است.
انتهای پیام/